Ses Şiiri - Evren Özcan

İstanbul'da olsan,
Kollarımda olsan...
Yalnızlığın hapsi yetmezmiş gibi
Bir sesi mahkumluğu da karaladı sicilimi.
Rüzgarın sesi olsa sarılamam,
Denizin sesi olsa üzerinde yürüyemem,
Yağmurun sesi olsa güneşten saklayamam.
Ölümün sesi olsa daha gencim ölemem.

İstanbul'da olsan,
Benim olsan...
Suç işlemiş gibi sesin tutukladı beni.
Sesine mahkumum,parmaklıklar sesinin telleri.
Rüzgarın sesi değil, sarılırım,
Denizin sesi değil, üzerinde yürürüm,
Yağmurun sesi değil,güneşten saklarım,
Bu ses, senin sesin,uğrunda ölürüm.