Ses Şiiri - Harun Şenel

Bir ses!
Yüreğimi yönlendiriyor geldiği yere doğru
Etkileyici bir o kadarda düşündürücü bir ses
Duyduğumda tüylerimin diken diken,
Ellerimin titrek olduğunu hissettiğim bir ses
Kalbiminse duvar saati gibi sesli,
Ve bir lokomotif kadar hızlı attığını
Hissettiğim bir ses
Bilmiyorum neden bu kadar heyecanlı
Ve bir o kadarda korkak olduğumu
Veya kendisinden başka birşey düşündürmeyen,
Aklımda bir ulaşılmazın ve imkansızın olduğunu
Düşündürdüğünü.
Birşeylerin var olduğunu ve
Birşeyleri kaybettiğimi düşündürüyor sanki
Yoksa nedenini bilmediğim ya da
Nedenini içimde bir deprem yaratması ile
Açıklayabileceğim bu sese tutsak mı oldum?
Aşık mı oldum?
Hücresinde mahpus yatan bir zavallı gibi...
Dudaklarında sanki bir yalnızlığın
Doğduğu nedeni açıklayan kelimelerin
Varolduğu,beni ona mı bağladıki
Ben gecelerin bile hiç bitmeyeceğini düşünerek
Zamanımı onu dinlemekle geçirdim
Senin güzelliğinle hayal alemine dalmak varken
Belkide senin sesine benzettim
Birazda umut besleyerek
Evet,bu ses,o kadar benziyorduki senin sesine
Sanki ayaklarım dile gelmişti de
Sesin geldiği yere doğru ilerliyordu
Beni dinlemeden ve ulaşacağını sanarak
İşte sırrını çözdüm beni sarhoş eden
O eşşiz varlığın üzerimde bıraktığı
Titretircesine heyecanı
İşte sırf bu yüzden tutsağı olmuştum
Kalbimdeki fay hattını
Harekete geçiren neden vede aşık...
Ve hep bununla avunuyorum
Sana ulaşamadığım için
İlk defa oldu bu senin üzerine ama
Tutamıyordum kalbimi,aklımı
İhanet mi bu bilmiyorum aşkıma
ama ne olur sen öyle algılama
Eğer ki bu bir ihanet olursa bunu bedelini
Seni kaybetmekle ödemek istemiyorum
Veya sesini duymamakla...
İşte sana ulaşana kadar
Hep avunmaya devam edeceğim
Ve hep kendimi kandırmaya...
Söylemesi dahi ne kadar zor olsada...
Ki eğer buna gücüm yeterse...