Sessizliği anlatıyorum kendime,
Yılların hengamesi içinde
Sessizliğin sesini dinliyorum,
Zamanın acımasızlığı içinde.
Mazinin sesi yok artık.
Ruhum şimdilerde bir yerde.
Ses vardır insanın içinde,
Bağırsa da duyulmaz.
Ses vardır yaşamın içinde,
İstesen de bazen anlaşılmaz.
Narin ceylan misali hayat,
Her demi ayrı cevher,
Sesini duyurmak ister insan.
Vakti gelince gidilecek diye.
Dünyanın sesini duyar kalbinde.
Yaşamının sesini duymaz.
Uzaktır insan, insana ses versen anlamaz
Yakınsa kalp, kalbe sese bile gerek olmaz.
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 21:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsanların birbirini anlaması.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!