Ses Şiiri - Ergün Bilgi

SES

Bir ses geldi uzaklardan
Kızım!..

Ahh, sızım!..
Titredi göğüs kafesim
Yüreği buruk, can içinde can…
Durdu nefesim
Can!
Heyecan üstüne heyecan...

Uçtu yaprakları bir gelinciğin
Sonra sekti yüreğimden bir ceylan
Doğdu güneşim ansızın
Yıllanmış özlem şafaklarından...
Mavi..
Mavi sisler arasında
Minicik bir el terledi şefkatli avuçlarda
Ve bir bebek
Sımsıkı bir çocuk kucağında…

Sen mi geldin baba!
Seni gördüm bahçe kapısında
Yine sessizce gülümsedin eskisi gibi
Nasılda uzaktasın,
Küçücük bir karaltı gibi
Yoksa,
Yoksa sen miydin saçlarımı okşayan
Yanımda mısın baba
İnan dağları hissettim ardımda
Bir an bulutlar gibi gölgeni yanımda…

Özledim,
Çok özledim
Ağustosta sahrada kalmış bir çiçek gibi...
Götür,
Götür beni yemyeşil vahalara
Hatta yıka sen kokulu yağmurlarda
Koşup koşup atılayım yine boynuna
Kalsa da vuslatlar siyah beyaz bir tabloda
Olsun,
Bir güven gökyüzünde, gökkuşağı tonunda

Güneş el ayak çektiği zaman
Sen doğardın batan akşamlarıma
Beyaz mintanında haziran kokusu
Şubat soğuğu siyah paltonda
Ayazı taşırdın bazen boynunda
Bazen de güneşi güleç yüzünde
Yağmurlar yaren şimdi gözyaşlarıma
Önceleri dimdik dağlar arkamda
Şimdi sen uzak dağların arkasında...

Saçı örgülü kızlar çiziyorum tepemde gezen bulutlara
Dağların ardından görürsün diye
Bir ceylan bırakıyorum içimden güneşin düştüğü ufuklara
Gözlerinde beni görürsün diye
Buruk sevdalar yüklüyorum siyah kuşların kanatlarına
Matem diyarından selam götürsün diye...

Çilekli şekerlerim bayram gülümseyişlerimde
Okşasam yine yanaklarını
Kalsa tütün kolonyası ellerimde
Baba,
Yaşıyorum işte yaşamak denirse
Hem sessiz
Hem sensiz,
Günsüz, güneşsiz ve gölgesız...

Ergün Bilgi