En çok sesini yakıştırdım içimden geçenlere,
Sonra gülümserken yakaladım kendimi ve senden uzaklığıma utandım.
Her gün biraz daha varlığının ötesinde uyandım
Kahkahaların ise en büyük handikapım...
Bu ayıp sadece sana
Kahır ise yalnız bana
Bilesin senin yaptığın naz değil
Bu ağır bir bedel,
Ödenmiyor...
Vakit dar geçmiyor,
Aklım kıt almıyor,
Yolum batak düze çıkmıyor,
Bu benim hallarım ne olacak!
Kayıt Tarihi : 5.6.2020 22:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Asker Düzgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/05/ses-298.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!