Ses Şiiri - Necip Yılmaz

İnsan arar da arar
Gönlünün derinliklerinde
Ruhunun özünü
Sevginin izini
Bekler durur sonsuza değin

Bir hışırtı duydum
Uzaktan
Bir esinti
Yağan yağmur
Kıyıya vuran dalga
Her sabah penceremin önünde
Öten bülbül
Sankı haber getirir
Maveradan

Bir ümittir kalbime doğan
Yıkar imkansızlar devletinin
Sınırlarını
Açılır kapılar
Akar gönlümün pınarları
Dere olur,
Çay olur,
Nehir olur
Okyanus olur
Taşar da taşar
Damla damla akar gönüllere

Yankılanır ses
evrende
çınlar her gün kulağımda
Gülücüklerin aksi
Gelir elbet
ses verir dağlar taşlar
mesaj getirir
Kuşlar

Uzak nedir
Uzak olmayan uzaklıkta
Ve yakın
Sonsuzlukta
Çaresiz kaldım
Boşlukta

Bir ses ver
Hakikat
Hayata dair bir ses
Gaye ufkuna ermeden
Alamıyorum dahi bir tek nefes
Huzur o seste solukta