Ses Şiiri - Barış Bazalka

- 1 -
avuç içimden semaya usulca akıyor sonsuzluk
Allah’ın tek zerre nefesiyim, derimi zorluyorum..
bu duvar, bu yalnız başınalık, bu alçak gürültüsü dünyanın
yoruldum…

- 2 -
sahi sen kaç kilo doğmuştun o gün.
nasıl ağlardın acıkınca,
ellerin ellerime sığar mıydı?
ellerin ne kadardı sahi?
sen ilk nefesini aldığında,
bahar mı gelmişti bana?
bu duvar, bu senin korku geçirmez varlığın..
korkmuyorum…

- 3 -
onuncu kez kesiyorum bileğimi
akıyor geçmişim siyah,
koyu bir zehir gibi damarlarımdan.
yırtılan ve sürekli yırtılan bir göğsün
ortasına koyuyorum seni,
kalbimin tedirgin tiktakları usulduyor
secdeye eğilen bir dervişin dudakları gibi sessiz.
bu duvar, bu senin göğüs kafesindeki yaşam…
yaşıyorum…

- 4 -
kapayıp gözlerimi seni düşünüyorum
karanlığın ortasında ışıldayan bir gaz lambası
bahara ve toprak kokan bahçelere açılan bir pencere
buhranlı bir yaz gününde yağmur..
bu duvar, bu senin içimdeki korkunç güzelliğin
seviyorum.

- 5 -
bu duvar, bu gökyüzü rengi duvar.
anılarım kalkıyor içimden,
uzun tükenmez bir kervan
acılarımı yetiştiriyorum son otobüsüne dünyanın
bana kalsa sana sarılıp ağlarım biraz.
bu bana ve dünyaya sığmayan aşkın
bu hep sana az gelen aciz mısralar

oturdum ölüyorum.
altın ayaklı tabutlarda taşınıyor gençliğim.

sana acılarımdan artan merhemleri koyuyorum geride
bu duvar, bu benim sıska güzelliğim
ben, Allah’ın tek zerre nefesiyim.
O’na dönüyorum.