Ve sonra hiç bilmediğin bir ses,
tanımadığın bir yüz,
hiç tatmadığın bir duygu fısıldar yüreğine
“seni seviyorum” diye.
Yıkılır ördüğün duvarlar.
Sisli puslu kimsesiz paçavra yalnızlığından utanırsın.
Sığamazsın yüreğinin dört duvarına..
Can ruha yapışır ruh tene.
Ölmek nasip olmasın sevmeden yeryüzünde..
Onur Özkaya
Onur ÖzkayaKayıt Tarihi : 26.8.2022 23:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!