Yalın ayak bir çocuk gibi kaldım ardında,
Yetişememiş bir anne sesi gibi.
Bilirsin sen beni,öyle uzak bir kentim kendime.
Aslında hepimiz uzaktık kendimize...
Ölüyorduk,
Ölüyorduk ve tüm gerçeklerimizi
Alacakaranlıklarda yaşıyorduk.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta