Yalın ayak bir çocuk gibi kaldım ardında,
Yetişememiş bir anne sesi gibi.
Bilirsin sen beni,öyle uzak bir kentim kendime.
Aslında hepimiz uzaktık kendimize...
Ölüyorduk,
Ölüyorduk ve tüm gerçeklerimizi
Alacakaranlıklarda yaşıyorduk.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla