Uyan dedi bir ses…
Ve ben yine gidiyorum…
Korkar oldum düşlemekten,
Ama ben uyumak istiyorum…
Seninle Senli Hülyalara dalıp,
Kalbindeki okyanusun en derinlerinde boğulmayı diliyorum…
Artık uzaklaşma benden ne olursun tek bir nefes,
Çıkar, al beni, burası Sensizlik adında bir kafes,
Ve fısılda kulağıma “en güzel sözlerini” bu kez,
Biliyorsun,
Sensiz ne konuşabilirim, ne de çıkar benden bir ses…
Ama şu anda hissedebiliyorum,
“Seviyorum ” dedi içindeki “o” ses…
Kayıt Tarihi : 3.5.2008 23:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
U.Y. 03.05.2008 (23:03)
![Uğur Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/03/ses-115.jpg)
Ama şiirime anlam katan, sözlerden çok, büyük harflerle vurgunlanmaya çalışılan şahsiyettir... Bu yüzden rahatsızlıktan dolayı özür dilemek isterim, ama benim için değeri cidden çok büyük...
TÜM YORUMLAR (1)