Sarayları besliyor tüm otokrat duruşların
Mecanen bir sevdaya şiir gibi yolların
Dil yarası gibi o mahur beste, ki besbelli
Çalan rüyalarını ben değilim o zarif duyguların
Frak giymeyi bırakınca bir gül nazarda
Öyküm bitiyor iki kalın mukava ortasında
Yağmur çarpıyor macunsuz çatlak camlara
İçimde öykündüğüm bir mecliste hularla
Manşetleri büyüten yalan dumanları artıyor
Afyon içen bir kafa felsefeden ne anlıyor
Ben bir fedai olsam alamutun dudaklarında
Hançerimi bir kafiyeye satarım anında
Sarayları besliyor gözlerin ey uykudaki kadın
Saat onikiyi vurdu ne çok geç kaldın
Saçlarına kilometrelerce tutunsam , bağla beni
Zira teline kıyamam , sen beni ne sandın!
Kayıt Tarihi : 22.6.2021 18:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!