Bana hayal olan refah düzeyi,
Senin için günlük, sıradan iştir.
Nice kazınsa da silmez yüzeyi,
Zımpara dişini hemen değiştir.
Yıllar geçti artık sabrım kalmadı,
Ne hayaller kurdum biri olmadı.
Nerde hata ettim aklım almadı,
Sonucum kadere boyun eğiştir.
Ortada dolaşan yeni hevesler,
Taşıp dökülenler kırk fakir besler.
Dayısı güçlüde gür çıkar sesler,
Bu sözün maksadı neyi biliştir?
Düzeni bozulmuş şimdi kamunun,
Ateşinden korkmaz kimse tamunun.
İçimizde kalan en son umunun,
Tevbesi mi? Doğru yola geliştir.
Durmuşoğlum katma, sapla samanı,
İsraf etme elde kalan zamanı.
Millet kaybeder se dini imanı,
Not olsun yakana yazı iliştir.
Kayıt Tarihi : 5.3.2014 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!