Ahlar vahlar ile geçiyor şerefli namuslu adamın ömrü,
Yıkılıyor binbir zorlukla insanlık harcıyla inşa ettiği köprü.
Kesilmiş şah damarı kan kaybediyor ata yadigarı insanlık,
Yaka yaka bitirmişler zalimler elmas kıymetindeki kömürü.
Meslek edinmişler değerlerini kaybedenler insanlığı sömürü.
Cirit atıyor meydanlarda atalarının kemiklerini sızlatanlar,
Daima üst köşelerde oturuyorlar rollerini mükemmel yapanlar.
Tükürülesi yüzleri var ama arsızlıklarından aynaya bakmazlar,
Ellerine,bellerine,dillerine hiç mi hiç hakim olmazlar,
Derslerine çok iyi çalışır, oyunları kurallara göre oynayanlar.
Bu hale gelecek millet miydik söyleyin Allah aşkına,
Sahip çıkamadık değerlerimize dönderdik birbirimizi şaşkına.
Bataklığa düşen bir insan gibi çırpındıkça batanlardan olduk,
Dümdüz yollardan yürüyebilmek varken,benzedik çıkmazlardadaki kaçkına,
Derin düşünmek lazım aksi takdirde muhtaç oluruz daim başkasına.
15/06/2006
Kayıt Tarihi : 15.6.2006 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güçlü bir devletken olmuşuz kuzu.
Ayırmak imkansız, oğulu, kızı.
Pop müzik çıkınca unuttuk sazı.
Gençlik bir kenara, itilir olmuş.
Buda benden olsun. MEHMET KILIÇ
TÜM YORUMLAR (1)