Serzeniş Şiiri - Oğuzhan Arıman

Sevda kelebeklerin kalbinde filizlenir,
Sevda yakamozların ardına düşen çocuk.
Her sancı bir umudun arkasında gizlenir,
Her umut bülbüllerin kalbinde bir tomurcuk.
İşte aşkın masalı, ben gülün bülbülüyüm.
Kurumuş yaprakların üstünde yazar adım,
Yağmurlarla tutuşan hasretlerin külüyüm,
Zaman benden fısıldar bir buruk beyt-i gazel.

Heveskar arzuların peşinde hep tarumar
Yürüdüm yollar boyu, kainat yüklü hamal.
Bilseydin her Mecnunun kalbinde Leyla yanar
Leyla dağlar ardında, Leyla sükut-u hayal.
Bu ilk temaşasıdır bu ilk çilesi kalbin,
Ceylanların korkusu saklıdır dizlerimde.
Bir tebessüme hasret gözlerimde şehrayin,
Çaresiz bir akrebin beklediğidir ecel.

Keşke hiç bilmeseydim hicretini kuşların,
Değmeseydi alnıma Züleyhanın nefesi
Acılardan münzevi bu asil vuruşların,
Tükendi çiçeklere çarpan deruni sesi.
Oysa nice düşlerin dalmıştım hep seyrine,
Gittin çirkefler düştü aşka hüsn-ü zanıma.
Dokunmadın sevgimin billur entarisine,
Bu muydu yüreğimin ağrılarına bedel.

Gittin sokaklarıma meçhul gölgeler düştü,
Zümrüt saraylarımda tacını giydi kahır.
Sevda yüklü heybeme aç köpekler üşüştü,.
Sevincim gözlerimden süzüldü ağır ağır
Titretti göklerimi demirden çığlıklarım,
Aradım resimlerde yiten hayallerimi,
Nergislerin kalbini sızlattı yalnızlığım,
Mahur bakışlarında tükendi en son emel.

Durmam bende giderim, selvinin rengi erir.
Bağrına mehtaplardan bir ah düşer denizin.
Yeryüzü, benim için baştan başa ürperir,
Bahçeler güllerini soldurur benim için.
Yanımda umutlarım,sevincim,nedametim,
O an sular çağıldar firakın bestesini,
Benden yadigâr kalır kuşlara esaretim.
Sırrı karanfillerde âşikar olan güzel,
Tılsımı hilkatinde hiç eksilmeyen güzel.