Serzeniş... Şiiri - Dilan Tan

SERZENİŞ
....
ey can..!

Bahar terkedilmişliğindeyken yapraklar, avuçlarımda biriktirdiğim sevgi sözcükleri dipsiz ayrılıkların sonbaharında solarken;
Karanlığa yazdığım şiirleri dinlemelisin rüzgarlarda yüreğimde tortulanmış çığlıkları ve pimi çekilmiş öfkelerimi de.
Sen bütün bunları simyanla damitip ask etmelisin.
Yine bir sabah karanlığa açarken pencerelerimi,
güvercinlerle gelmeli gözlerin,
Işığın gelmeli.
Gözlerinden uzanmalıyım bengisu pınarlarına;
İçmeliyim...
Hayat bulmalıyım...
Umut tohumlarım yeşermeli yeniden,
Seherleri yeni günün şarkısıyla raksetmeli kuşlar..
Ve ben hazan yaprakları toplamalıyım ayaklar altından.
Ey can...!
Bir gün bir hazan rüzgarı, kuru bir yaprak uzatırsa avuçlarına;
Umarsız bir tavırla ayaklar altına terk etme onu.
Kim bilir hangi aşığın yüreğindeki umudun solgunluğunu taşıyor omuzlarında,
Kim bilir benden bir şeyler getirmiştir belki de sana.
Hazana aldırma ey can...!
Dedim ya!

RÜZGARLARI DİNLE....!

Y.A

Rüzgarları Dinledim...

Bu satırları yazan güzel insanın kıymetini bilemedim hala o rüzgarlardayım, Biliyorum dön desem dönmeyeceğini...
Biliyorum başka iklimlerde başka yüreklerdesin seziyorum...
Ama hala hala...
Yanlış belki yalan belki umut var yüreğimde...
Bilsen yüreğimi çektiğim acıları beni affedersin,ama sen beni hiç affetmedin ve birgün ansızın çektin gittin…….

Eğer beni özlersen yüreğine bak, eğer sesimi duymak istersen
rüzgarlardayım dinle ağlıyorum...
Hazan yapraklarıyla dans ediyor pişman geçmişim...
Ve ben bu güzel yüreğin kıymetini bilemedim...

Bekleyeceğim sabırla....
Sensizlik durağında karşılaşmak ümidiyle bekleyeceğim seni...
Dün kaybetmiş gibiyim seni,
Sana olan sevdam milat doldurdu...

D.T