Serzeniş Şiiri - Hasan Bilgin 2

Gönlünün payitahtından edilsem sürgün
Hangi ağıtlar mersiyeler düzülür bilmem
Gözlerimi beleyip te uzaklara her gün
Hangi analar yavrular üzülür bilmem

Gözlerin şeytan taşlar gibi taşladı beni
Bilmem hangi günahın bedelini ödüyorsun
Bozuldu göynümün ritmi durdu yavaşladı
Bilmem neydi suçum da öldürüyorsun

Uğrak yerimdir geçtiğin yollarda ayak izim
Bir gün olsun görüş günüme gelir misin
Asude şarkımız kalırsa dillerde bizim
Son gün olsun ölüş günüme gelir misin

Matemim yorganın olmuş buz mu kestin
Şahika yıllarımın arkasında gizli bir el gibisin
Özlemin harladıkça ateşimi gel gel der gibisin
Ben ölüm döşeğinde sen hayatla sözmü kestin

Zindanım olmuş gözlerinin zifiri karası
Kapatıp gözlerini kirpiklerinle oklasan beni
Neydi ki hayat git ve gel senle ölüm arası
Bir ölüm çiçeği gibi koklasan beni