Bazen hayatımıza birileri gelir
Ne olduğunu anlamadan sizi yaralar kaybolurlar .
Öne süreceği mazeretleri duymaya gerek kalmaz .
Muhtemelen o kendini haklı görüyordur .
Gözleri bağlanmamıştır ama kördür .
Kulakları tıkanmamıştır ama sağırdır
Kimsenin üzüntüsüyle sevinciyle de ilgili değildir .
Ama o toplum içinde hep yer bulur .
Büyük bir olasılık canından henüz kimse gitmemiştir
Annesi babası kardeşleri henüz ölmemiştir .
Yada ölmüşlerdir farkında bile değildir .
Allı pullu yaldızlı giysilerle ruhu olmadan yaşar .
Karşı komşusu açlıktan ölse, olsun, o toktur .
Bu tür insanların kalbimdeki değerlerini ;
Topluyorum, çarpıyorum, çıkarıyorum, bölüyorum ,
Hep aynı sonuç çıkıyor;
İnsanlıkta nerede olduğunu bilmeyenlere dert anlatmaktan daha zor hiçbir şey yoktur.
Ama şöyle bir şey var:
İnsanlık eksile eksile çoğalıyor !
Bunu yaşayarak yaşlandıkça öğrendim.
Kayıt Tarihi : 16.4.2020 22:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
