Bitmedi düşmanın yazı,geçmedi bizim zemheri
Abı hayat diyerek verdiler ya zehri
Aktı kan çeşmlerden çeşmeler kendinden utandı
Niyaz ettim Yaradan'a en sevdiği vakit tan'dı.
Gelmedi cevap yazık, O bile kulundan utandı
Ölürken yanıma kalacak tek şey solumda ki kitaptı
Saat geldi, Hayy yeniden nefesinden üfledi
Reddedildi köşkler,kullar zakkumun müptezeli
Kayıt Tarihi : 6.2.2020 18:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/06/serzenis-412.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!