Serzeniş Şiiri - Tolgahan Yıldız

Bu gece dünden biraz daha soğuk,
İçimde yara sanki buzdan bir ok.
Yine de kanıyor can veriyor,
Yıldızlar şahit, bu gece bana gam veriyor.

Tutunacak dal ararken etrafta,
Bulamadım ki bir can bu safta,
Sadece uzaktan bir kaç düdük sesi,
O da, cezaevi askerinin uyuma namesi.

Hey asker bana mı çalıyorsun düdüğünü,
Ben zaten ayaktayım aç gözünü,
Geç karşı tarafada kalbimi bir dinle,
Anlayacaksındır ıstırabımı, elemle.

Bak ay parlıyor yıldızlara yön veriyor,
Sen de gör, Ankara bana can veriyor.
Bir iki değil çal o sevimsiz düdüğünü,
Uyumasın, çözsün artık kalbindeki kör düğümü.

Hey asker! boşa çalma tüketme nefesini,
Duymaz O, karartmış artık ensesini,
Sen karşı kuleye çal uyumasın asker,
Komutan yakalamasın bu işin sonu beter.

Artık senden de fayda yok anladım,
Öttürme düdüğünü kaçmasın canlarım,
Duymadın mı asker, ne yaptın?
Söyle, bir sillede sen mi vuracaktın.

(Kastamonu, Aralık 2003)