Serzeniş Şiiri - Emrah Kısmetli

Umutlarım gibi düşüyor yağmur damlaları birer birer,
Eriyen ben miyim yoksa kar mı?
Mart bitiyor bahar geliyor derken,
Izdırabım Mikaildense reva mı?

İlkbahar girerken gönül bahçeme,
Sonbaharı yaşattın zat-i alime
Bir mum olsa yeterdi garip nefsime
Onu da çok gördün, erimeyen yüreğinle.

Yaprak üşür, düşer kavuşur toprağına,
Topraktan öte kucak yok senin gönül kölene.
Damla olsam süzülürüm kar tutan yüreğine,
Bir damlacık canım kaldı koy beni kirpiğine!