Serzeniş Şiiri - Hikmet Sevgi

Bir gök var ki su üstümde inan,
Altında sanki bir ben varım
Hüznüm dilsiz, her yanımda isyan
Hüküm yazdı ruhuma efkârım
**
Simdi bağlarım yalnıza sürgün
Hazan olmuş ağacı yaprağı
Keder dolanır başımda her gün,
Sarar tenimi zamanın ağı
**
Gayri bütün çabalar nafile,
Tüm yollarımda kördüğüm yeis
Anladım eşya sadece hile
Ve ömür ancak bir kupkuru his
**
Teselli neye yarar artık.
Çare midir geçmişe gelecek
Sanma kapanır ruhunda yırtık
Sanma ki gelir, günler gülecek.
**
Bir destandır bende artık hüzün.
Durmaz olur kirpikte gözyaşı
Sızar gönle namesi öksüzün
Yakar canı kahrın yedi başı
**
Deva değildir bu derde ölüm,
Hayat ruhumda bir sırlı mihnet
Ve artık ben, “vahada bir çölüm”
Yetiş nerede kaldın, ey cennet;
***