Serzeniş Şiiri - Ecir Demirkıran

Korkularım sıçrıyor beynimden ellerime
Nefessiz dolar ruhum karanlık izbelere
Gölgemi kâbus sanıp güneş titrer yerime
Hayallerim zorlanır aklımdan geçenlere

Bahtımın her anına kaderden sayfa açtım
Yaşarken direnirim hayatın sultasına
Kimi zaman miskinlik, oluruna bıraktım
Kimi bonkör takılır balıkçı oltasına

Nankör kısır beyinler yılan zehri akıtır
İhanet çemberinde döner vurgun yazgılar
Bitmeyen ihtiraslar ne yaşamlar karartır
İçten içe kemirir, beni yorar yargılar

Sokulur yamaçlara kızılötesi renkler
Yerleşir gözlerime gökkuşağı çemberi
Hafızamda yer eden, tozpembe olan düşler
Yüzümde esintiler, kokluyorken amberi

Bir rüya âleminde gezinirken bedenim
Yaklaşır usul usul yorgun vücudu yoklar
Kaynar sular beynimde, yıldız dolar gözlerim
Ölümün buzul teni beni içten sorgular