Serzeniş Şiiri - Serkan Topcuoğlu

Ne halimden anlar yâr, ne ahımdan şu felek
Ne güneşim payidar, ne bahçemde bir çiçek

Bitti derman, âhüzâr derleyip içerlerim
Yandı ömür, afitap söndürüyor gözlerim

Ne yamansın ey felek, ah giryanım kalmadı
Bin cefa zulm eyledin gözlerimi dağlayıp

Ah şu zaman zemheri, yüreğim de bin figân
Ne içün vermezsin felek feryadıma bir kulak

Kâh çoşarken elem keder, vücudum da serzeniş
Titreşiyor arş-a alâm, gök kubbem ise yerle bir

Bir onulmaz derde düştüm ahvali nâr közdeyim
Çiğnediğin toprak da bastığın tüm yerdeyim

Yâr ben sana ne ettim , neden bana zulüm bu?
Âdeme secde etmeyen kibirli bir yüzün bu!

Bitti derman artık felek sonundayım türyabın
Hasret bıraktın bana saadet denen hülya'yı

Ah yârim alın yazım, vefasızlık görmekmiş
Kaderime yazılan, yaşarken de ölmekmiş.