Serzeniş Şiiri - Latif Epözdemir 2

SERZENİŞ

Kahrolmuş yalnızlığımı bölmeni istediğim için
Seni andım bu gece,
Saçların canlandı hayalimde
Gözlerin, o asi ve cesur, sanki bir bilmece.
Hayal bu ya , kandım ben de
Sonra ellerim boşa geldi
Uyandım , tatlı bir rüya imiş serde.
Neredesin, kiminlesin, bilmek istemedim
Bu nedenle sormuyorum,
Lakin seni bir başkası ile
Hayal bile edemiyorum
Biliyorum buna hakkım yok
Hayat senin ve ben artık dışındayım
Paylaşırım her şeyi, ekmeği, suyu, neşeyi
Bir tek seni paylaşamam seni,
Bilmeni isterim
Ben bencil değilim, varsay ki endişeliyim
Sevinçlerin senin olsun
Kederlerini paylaşmayı denerim
Beni bırakma düşebilirim
Düşenin dostu olmaz deme
Sen ol benim dostum yârim olmasan bile
Yardım et düşmeyeyim
Mağrur yüreğimi rezil etme ele güne
Tut ellerimden yeniden dirileyim
Sonra adını koyarız
Kavgaysa kavga ederiz
Sitemse sitem
Karşılıklı ödeşiriz
Büyüklük sende kalsın
Al bu akşam ahımı seni tutsun
Yoksun
Yalnızım, yüreğim üşüyor
İsterim ki birisi ellerimi tutsun
İsterim ki savrulsun külleri yürekteki ateşin
Bu yangın bitsin.