Serzeniş Şiiri - Ali Baydere

Güneş yine sensiz doğuyor buralarda.
Bir gün doğuyor yine,
Her geçen günün izleriyle.
Günler, aylar, yıllar. Her geçen zaman,
Yoketmeye yetmiyor senden kalanları.

Bir rüzgar gibi usulca estin,
Sızdın yüreğimin derinliklerine.
Sensiz olmuyor yokluğunla yaşanmıyor.
Anlamsız yaşam biçimiyle,
Dalıp gittim sensizliğe.

Bir gül ektin yüreğime apansız gelişinle.
Şimdi sen neredesin ben nerelerde,
Olmuyor böyle gülüm sessiz gidişinle.

Kör bir dipsiz kuyu yüreğimdeki.
Sonu yok bu gidişin.
Işığımı kaybetmişim, herşeyimi yitirmişim.
Senden gayrısını yaşatmam yüreğimde,
Yokluğunla serzenişlerde.

Yüreğim dayanmasada,
Ölüm beni çağırsada.
İnadına yaşayacağım,
Bu aşkın varlığıyla.