Serzeniş Şiiri - Mustafa Işık Van

Serzeniş

İri çakıl tanelerine ve toz bulutlarına inat
güz kuşlarının uçtuğu diyarları hep mekan tutsam,
sevgilim, sana bir kır şiiri hediye etsem
saçlarını papatya kokularına sarsam.
denize akan ırmak gibi, hep sana yol alsam..

sevsem sana yazık /sevmezsem kalbin ağlaşır.
dokunsam incinir / tedirgin ellerim,
kursağımdaki yarım yeminleri yutmak ne zor
hallaçta gerilmiş pamuk kadar dardayım.
beni kalbinin kapağına zemberek diye astın..

senin inmediğin kuyularda yansımaz Yusuf’un yüzü,
koparamadığından elmalardan
bir yanım cennet kırgını.
en uzak kalan kısımlarına sığınsam /ömrünün.
suyun renginin gök olduğunu unutsam
kuyunun en derin yerinde kalbimi
gecikmiş bir baharda, secdede bıraksam.

neden ağlamaz ki,
ağıtlar dudağına yapışırken bir anne.
ilk defa sever gibi /
bir başka sevmeyi neden beceremez ki baba.
en sevdiği gömleğini
kurda kaptırmış nebinin hüznündeyim.
beni iki denizin orta yerine rehin bırakın.

gecenin kulağı yoktu /bir güzel susmak geliyordu içimden
üç kez söylemiştim adımı ve ikisi yalandı
eksileceği kadar eksiktim zaten.
yedi basamak merdiven indim
adını bilmediğim bir sultan uğruna / toza toprağa bulandım.
kara ve sessiz atları heybeme doldurdum.
ömrümün en güzel ipek yoluna serdim saçlarını
hiçbir ülkede anlatılmayan efsanelerde
adını andım.

artık ben,
gölgende pusmuş yalnızlığımla üşüyen
bir ademdim.

Mustafa Işık Van
Kayıt Tarihi : 7.10.2016 23:41:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


hayata serzeniş, insana serzeniş, kendine serzeniş..

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mustafa Işık Van