Beyaz bir örtü kaplamış
Hüzünler şehrinin
İsli ve puslu damlarını.
Unutturmak istercesine
Yaşanmış acıları ve kayboluşları...
Dün geceyi hatırlasana
Diye seslenmek istercesine
Bıraktım kelimeleri
Kar beyaz örtünün üstüne
Bir ayak izi gibi kaldı
Beyaz örtüde
Ve ilk güneşte
Karışacak sonsuzluğun izlerine
Ona çok benzeyen bir liman
Arasamda, bulamayacağım
İskelesine yanaştığım,
Huzur bulduğum,
Ve mutluluktan kaybolduğum
Bir liman, bir yer yok...
Ses verdi dostum
Karaca Ahmet
Ölümü yaşmak, zamana meydan okumak
Kolay değil küçüğüm
Madem ki istediğin bu sıcak liman.
İşte sana tükenip giden
Ve bir o kadar acımasız
Fani bir zaman...
MK...
Murat KaratekinKayıt Tarihi : 10.2.2005 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!