Serzeniş Şiiri - Osman Onuktav

Her dostum kendince adamın hası
Gönülleri tutmaz kir ile pası
Olur ya kibirden şişen olursa
Tutmayız yürekte günahkâr yası

Bir uçtan bir uca sıra dağlarız
Saygı sevgi yayan bahçe bağlarız
Dallından bir yaprak düşen olursa
Dibinde oturur bizde ağlarız

Dimağa kazınır her dostun adı
Sözünü dinletir dilinde tadı
Haddini bilmeyip taşan olursa
Yürekte anılır her daim cadı

Rengine tipine asla bakmayız
Fikrine, zikrine canlar sıkmayız
Dergahta diz kırıp pişen olursa
Yaren mührü ile dağlar yakmayız

Haykırdım aleme verin kararı
Kalbime girenler görür yararı
Kafkasi sınırın aşan olursa
Mutlaka görecek karla zararı

Kafkasi