Ey mustapha
mabette çay kaynıyor
bekleyen de içiyor beklemeyen de.
ortasına geldikten sonra
dönsen ne dönmesen ne.
ilk değil bu son dediklerin!
doğranmış ruhlar kaynatırken akşam yemeğine
hiçbir yerde satılmıyor
ruha katılan tuzlar
ve
yandığında ısıtmıyor bekletilmiş anılar,
ve ek ücret ödemiyorsun zihinler arası yolculukta,
hiçbir işe yaramıyor.
yine açız,
yolcuyuz ve üşüyoruz.
çok üzgünüm
içilmiyor bu aralar çay
ve rağbet görmüyor fedekarlıklar.
çok üzgünüm mustapha
sensiz sarhoş olunmuyor
yaşamak için olsa bile.
çok dert etme,
her zaman namusluymuş gibi yaşar orospular...(!)
Kayıt Tarihi : 3.2.2015 10:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!