Süzüyordu ışığını yağmur tanesinden güneş.
Süzülüyordu ışık tek tanede gerçekliğin rengi ile.
Sezebiliyordu tek damla yağsa binlerce güneş.
Serzeniş bütünlüğün iklimi ıslaklığı kendinden.
Sezgisi ışığın varolmak yaşama biraz nemli.
Serinlik en yakıcı kor gerçeklik adına.
Serilirdi düşünce yansımada bütünlenirken.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta