Serzeniş Şiiri - Yusuf Işık 3

SERZENİŞ

yıllar yabancılaşsa
kara kara
ağlar örse de
dünden kalan yarınıma
bir ışık demeti
bir derin sarhoşluktu
gözbağımı delip geçen aydınlık
bir güne sığarken
sağaltıcı mutluluk
bir söze
bir sese sığmazmış meğer
öğrenmenin
yeni bir yaşına
erişmenin tadındayken
zamanıydı belki de
mayısın ikinci pazarında
sığınacağım
sütliman bir göğüste
bir yare muhtaçlığıma da
hırçın karadenizin
arsız dalgalarıyla
gününü bildirmeler
kötü anlaşmalarmış oysa
sessiz ağlayışlar
içine içine gömülmeler
dünden eksiltmeler
türkülerin hüznünde
boyun bükmeler
sığınakların ardında
hayallenmeler
imgelere sarılmalar
boşunaymış demek
yalancı bahara
övgüler düzüyormuşum demek
kendi kışımı
kimselere bildirmeden
koca koca dağlar aşan
oy dermani
tükenir dermanın bir gün
coğrafyan
kimyan bozulur
güneşin de
ayın da görünmez olur
balın ağu kusar
gülün dikeninden
kendi öksüz
kanın içersin
kocamış kurtların
sofralarından gelen
uluma sesleri içinde..9.5.2010