Bir zamanlar demişlerdi de inanmamıştım,
Aşkın zehrini bulunmaz bir nimet sanmıştım,
Îki yüzlü fettan güzelliğine kanmıştım,
Şimdi içimden derin bir ah edesim gelir.
Hasret bülbüllerine anlatırken derdimi,
Soldurdun gönül bahçemde açan güllerimi,
Resminle avutmaya çalışırken kendimi,
Şimdi ay parçası yüzünü göresim gelir.
Bir zaman bilmezdim ne şeytanı ne günahı,
Gözlerinde bulduğumu sanmıştım felahı,
Gücendirmek istemezdim nefs için Allah'ı,
Şimdi hasret dolu derdimden içesim gelir.
Duydum ki bana yazmışsın en son şiirini,
Vefasız yâr,unutsanda olur artık beni,
Ben çoktan attım kalbimdeki sahte sevgini,
Şimdi başka genç bir kadını sevesim gelir.
Muallim Zinnur
Kayıt Tarihi : 12.1.2011 17:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalancı sözlerine,iki yüzlü güzelliğine kanmıştım,
Aşkı sevgi kriziyle hep karıştırarak
suçluyu aşk ve sevgiye bırakmakta insanı yorgun kılar.
Nefsi nefsi işte insanın evrilip çevrilip ne olduğunu anlatan yol
El Fatiha ruhuna dediğimiz nice suretler kendine yük vermeden yük alarak
İlk soru ne olmalı.
Yüreğinize sağlık enderin sevgi ve muhabbetlerimle hoşça bakınız zatınıza efendim
TÜM YORUMLAR (1)