SERZENİŞ
Gözyaşı dökmeden ağlıyorum.
Ne karalar bağlıyorum,
Ne yanıp yakınıyorum.
Öyle işte…Kalbimin kırıldıklarına…
Anlamı anlamayanlara alınıyorum.
Hep sevmeyi ve hep vermeyi sevdim.
Yüreğim sızladıkça yine sevdim sevmeyi…
Adı anne oldu,eş oldu,çocuk oldu;
Yalnızlığımda sevdiğim gece oldu
Dua vazgeçilmezim,aminler zikrim oldu.
Sevmeyi sevdim hep…
Gözyaşımı sevdim,hatamı anladığımda,
Masum bir kedide hoşça kal bakışını…
Paylaşmayı sevdim:Kâh zamanımı kâh ahımı…
Tebessüm! belki en hasret kaldığım…
İnsanın en cimri olduğu haslet!
Yaradanın ilahi adline saldığım...
Ne taşı sevdim,ne toprağı sevenlerle olmadıkça
Ne aşı sevdim,ne de metaayı…paylaşmadıkça …
Ben sevmeyi sevdim adını koymadan…
Gözyaşı dökmeden ağlıyorum…
Sormasınlar diye nedenini,
Kalbime sessizce akıtıyorum…
Anlatamadıklarımla hemhal…
Geceyi dinliyorum,geceyi seviyorum…
Gözyaşı dökmeden ağlıyorum…
20 Temmuz 2010
Kayıt Tarihi : 20.8.2010 03:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutladım.
duygu yüklü aynı zamanda
doyurucu oldukca hoş
anlatımlı
yüreğine sağlık
şiir çalışmalarınızda
başarlar diler
salim erben
TÜM YORUMLAR (4)