Ne zaman sana dair üç beş şey yazmaya kalksam,
Önce nutkum tutuluyor, sonra ellerim titriyor,
Yazamıyorum.
Bir anda dağılıyor zihnimde düşünceler.
Güvercinlerin korkup kaçtığı gibi ürküp kaçıyor kelimeler.
Vazgeçiyorum.
Kalemi bırakıp seni düşünürken,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta