Serzeniş! Şiiri - Emsal Toprak

Deli gönlüm, nedir senin bu gün bu halin
Müjde mi bekliyorsun, semavi diyarlardan!
Kırılmış kalemin, lal olmuş dilin
Acep açarmı dilini, bir selam yardan

Deli gönlüm, yalnızsın hemen her yerde
Hani eşin, dostun,yarin, yarenin nerde
Bağlısın kelepçeyle ince bir derde
Coşturuyon selleri bir ah-u zardan

Deli gönlüm, aşinasın gurbet ellere
Leyla, senin derdinden düştü dillere
Aşk-ı memnu ile daldın suya, sellere
Aldın sen de zehrini akrepten, mardan

Deli gönlüm, mevsimler geçti, bitti gündüzler
Heyhat! Çürüdü toprak oldu gül gibi yüzler
Meğer ki suya yazılmış o güzel sözler
Bil ki! düşürülecekler kazançtan, kardan*

Deli gönlüm, sus artık, yeter ağlama
Bastılar tiryak diye tuzu yarama
Var belki çaresi, belki var ama
Mecnun verir mi haber, Sina' dan Tur'dan