Serzeniş Şiiri - Mehmet Yaş

Sen, çocukluk sevgilim bunca yıl neredeydin;
Nerelerde dolaştın, kimlere boyun eğdin?
Seni unutamadım, sen hep hayalimdeydin,
Bunca yıl yaşadımsa sayende hasbelkader;
Senin de mi yüzüne gülmedi kahpe kader!

Anlat bir tanem anlat, daha fazla uzatma,
Belli ki çok derdin var derdi yabana atma..
Bedeli ödenmemiş hesapları kapatma,
Mahşer günü de olsa herkes borcunu öder;
Senin de mi yüzüne gülmedi kahpe kader!

Seninde senden ağır yük vurmuşlar sırtına,
Sende boyun eğmişsin feleğin her şartına,
İki ayrı gözünde, iki ayrı fırtına,
Dudağın gülümserken, gözlerin isyan eder;
Senin de mi yüzüne gülmedi kahpe kader!

Yılların yorgunluğu ne ağır bir ihtiraz,
Ben ağlarken keşke sen gülebilseydin biraz,
Bunca çektiklerime etmezdim hiç itiraz..
Ben senden perişanım, sen benden de derbeder;
Senin de mi yüzüne gülmedi kahpe kader!

Şimdi ne sen mutlusun, ne de ben bahtiyarım,
Hangi yana göz atsak bir tarafı hep yarım..
Ben sensiz yaşadığım yılları yok sayarım,
Artık aldırmıyorum el ne söyler, kim ne der;
Senin de mi yüzüne gülmedi kahpe kader!

Bu dünyada ağlayan her zaman çok gülenden,
Öldürenin hesabı soruluyor ölenden..
Hâlâ öğrenemedim sırrını bir bilenden,
Böyle gelmiş aldırma bu artık böyle gider;
Senin de mi yüzüne gülmedi kahpe kader!

Bu şiir yarım kalmış bir aşkın anısına,
Bir ümitsiz serzeniş onun hatırasına..
Mahşerde yazılacak diğer bir yarısına,
İnşallah bu zincirde bir halkalık yer eder;
Senin de mi yüzüne gülmedi kahpe kader!

05.03.2007

Şair / Söz yazarı

Tlf. Ev: 0 368 261 85 84
Cep : 0 530 512 73 76

[email protected]