/Zamansız bir acıyı devşiriyor toprak/
Gün bana bakarken
nasib arayanlar kadar nasibliyim
kırılgan bir tebessüm
en cılız damarlarıma bile dokunuyor
Kaybolan bir göz sarsıyor bedenimi
saçımın telleri kadar karışık zihnim
sütun bir şah
/yada/
bütün bir ihtişamla
yüreğimin gölgesi duruyor karşımda
Eller görüyorum uzakta
sakin ve narin
eller ki dokunulamayan cesetler gibi..
Kayıt Tarihi : 17.4.2003 19:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!