Serzeniş Şiiri - Ziya Paşa Akyürek

serzeniş..

Ölümden korkardım sensizlik diye
Meğerse sensizlik ebedi imiş
İnanıyor idim bende sevgiye
Sevmeyi bilmeyen sevgili imiş

Acizlik deminde akıl denilen
Vefasız olurmuş meğer sevilen
Var ise alemde yalnız bilinen
Koparılan aşkın son gülü imiş

Ayları yıllara döktüm bekledim
Ümit dallarına çöktüm bekledim
Her gelen kervanda yoktun bekledim
Meğerse kavuşmak mühürlü imiş

Gönülden çılgınca onu severken
Şekerden şerbetten tatlıdır derken
Rüyalar hülyalar o baldan yerken
Uyandım gördüm ki zehirli imiş

Gönülde başlayan gönülde biter
Ölsem de gözümde sevgili tüter
Elbette büyükler nasihat eder
Başa gelen daha tesirli imiş..