Serzeniş Şiiri - Enver Özçağlayan

2001 Eylül'ünün tam son günüydü.Mersin'in cehennemi andıran sıcaklığından birkaç saatlığına da olsa kurtulabilmek ve temiz,serin çam havası alabilmek için; Fındıkpınarı Yaylasına çıkmaya karar vermiştik.Burası Şehirden yarım saat kadar uzaklıkta olmasına rağmen,sanki başka bir diyar, ayrı bir âlem manzarası içermekteydi.Hattâ hiç istemediğimiz sert bir rüzgâr, anbean kararan,patladı patlayacak bir sağanak havasıyla karşılaşmıştık. Halen Mersin ateşinin fokur fokur kaynattığı yüreğimizle,üstümüzdeki kısa kollu gömleklerimizle,on oniki basamakla çıkılan bir çayhanenin terasına kurulduk.Şiirim buraya oturduktan az sonraki halimizi ifadeye çalışıyor...