Serzeniş Şiiri - Halis Aydın

Şüpheler kesmiş su başlarını
Su içerken bile sokmayan yılandan da beter
Şüpheler kesmiş sevdaya uzanan elin önünü

Sana birşey olmasın istiyorum
Yada ne bileyim
Hain ve kırılgan bir bakışla kırılmasın
O narin yüreğin

Biliyorsun
Kapalı gişe oynanan oyun misalisin
Gözler sende,yürekler gözlerine kabarmış
Bir kuş misali uzakta uçarken sen
Vurmak isteyen nice hırslı avcı hani

Yakacaklar seni odun odun alev alev
Isınacaklar sözde sevdanda
Kırmızı bir gülsün sen eşsiz bezersiz
Kıracaklar dalını
Umutla kanat çırpan bir güvercinsin
Vuracaklar kanadını
Edasını dağlar kıskanır ceylansın sen
Su içtiğin pınarlarda sokacaklar
Yılan yılan olacaklar
Çiyan olacaklar geceyi korkuya salan

Oysa ben bir düşün
Düşünki sevdayla çınlasın yüreğin
Bir düşün
Nasılda sevmiştim seni
Ateş olup ısıtmıştım yüreğini
Korkak ellerini basmıştım yüreğime
Sabah saatlerinin mahmurluğunda
Ve Yeni filizlenen baharın tazeliğinde
Ceylanla aslanı aynı yürekte sevgiyle büyüten
Felsefenin güzelliğinde sevdim

Bilirsin
Gecenin en alışılmadık en koyu
Ve en zifiri koyu karanlığında
Demlerim Sevdanı
Her an nöbetteyim bilirsin
Sevdanı umutla bekleyen
Elinde düdük bekleyen asker misali

Öfken dağlardanda yüce olsada
Bilmelisinki sevgili
Ben seni çok sevdim
Kurda,yılana çiyana inat
Yağmura inat sevdim

Oysa sen
Su başlarını kesen yılanlara,çiyanlara
Körpe kuzuları dişlerini kamaştırarak bekleyen
Kurtlara kandın

Yüreğim deniz oldu
Sen acemi bir balık
Ellerimle beslerken ben seni
Sen misinanın ucunda çırpındığın
Balıkçıları sevdin

Sitem bu serzeniş bu
Karşılığı olmayan bir sevdanın öyküsü bu
Yakacaklar seni
Kıracaklar seni
Üzecekler seni unutma