Servi Söğüt Şiiri - Hikmet Aksu

Servi söğüt saçakların salınır.
Doyulmuyor yaprağına, dalına.
Sen olmasan gün önünde kalınır,
Gölgen iner sevgilinin yoluna.

Gök delinse yağmur görmez dibini,
Seyyah oldum, bulamadım dengini.
Hiçbir nebat vermez senin rengini,
Menend olmaz yeşiline, alına.

Selvi her dilberin gönlünde yatan,
Sevgi ilhamını dilden akıtan
Yakından ne isen o sun uzaktan,
Adın türkü olmuş ardıç koluna.

Süslersin bayırı, süslersin bağı,
Şahinler dalında bekler şafağı.
Yoksulun merteği, şahın konağı
Desen oldun nazlı yarin boluna

Kuşlara yuvasın, yolculara han,
Gölgene serilir sürüyle çoban.
Hikmet yaşayamaz, Selvi olmadan,
Baksana Emrah’a dönmüş halına.