Servi Şiiri - Bekir Mutlu Gökçesu

on dokuz yıl geri kalmışsın dünyaya
herkes her şeyleri anlamış
sen tam on dokuz yıl sonra...
çok da kötü değil aslında
anlayıp da ne olacaktı?
ömür geçiyor her halükarda...
duygusaldın ve zararsız
malum biraz da kararsız
yürüdün sevgiye saltanatla
e daha ne olsun...

ama görüyorum ki
sarılmış, kuşatılmışsın
içerine kapatılmışsın
bu kadarı yoktu değil mi?
hesapsızlığında...
bir güvercini ağırlayamıyorsun
bir yaprak bile tutunamıyor
şimdi kupkuru pınarlarına
ve bir ağacı düşleyememek
sarpa saran satır aralarında
adamakıllı koyuyorsa sana
ben bir serviyim
yasla sırtını, gözlerini kapa
ve ağla doyasıya
ağla yüreğimin kuytusunda...

yollar yürüdük bir başımıza güle oynaya
baharlar tattık işler açan başımıza
bir dünyamız vardı çocuksu, masum
mutlu, mesut yaşardık orada
ve düşlerimiz vardı en çok da
hayalden gerçek olduk
çok olduk...
şok olduk...
on dokuz yıl sonra...