Sorun kendinize efendiler,
İnsanlık var mı yakınlarda?,
Çin'de Hindistan'da.
Yaklaşın biraz bu tarafa.
İstanbul'da Bursa'da var mı insanlık?
Var mı dönülmeyen yoldaşlık?
Çorbanın tuzunda bile var bir düşmanlık.
Kırılmış düşlerin uykusuzluğa serpiştirdiği,
Göz yaşları çaresizken,
Ona bile bağnaz bir gaddarlık.
Gökdelenin tepesinde,
İçi bodrum mahluklar,
Tüm yıldızlar avuçlarında gibi,
İhtişamlı ruhsuz bir aydınlık,
Çayın demine bir kaç küp sohbet atın,
Sorun kendinize,
Nerde insanlık?
Merhametin bulvarında insanların ağzı,
Okulların duvarında çatlakların arası,
Küfür dolu.
Dolaşın gelin yakınlarda var mı insanlık?
Hangi cüzdana sığar ki bu nimet?
Dökün servetinizi aydınlıklara,
Bulunur mu saflık?
Zehirin fiyatı olmuş kaç insan?
Bundan âlâ var mı karanlık?
Kaan Kapgan
Kayıt Tarihi : 1.9.2019 15:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!