Küheylanlarımı Peşinden Koşturan Güzel
Küheylanlarımı peşinden koşturan güzel
Al beni de onulmazlığın girdabına
Umursuz bir serseri olayım
-Serüvenim sensin-
Yaklaştıkça küçülen uçsuz dehlizler
Beni bana siz mahkum ettiniz
Umutsuzluğun köşegenlerinde
Bütün ümitlerimi siz çaldınız
Biliyorum doğacak bir gün bizlere de
Sayıklayarak beklediğimiz nurlu güneş
-Kapandığında bütün ışıkları ruhumun
Girdaplara mahkum olduğumda
Aydınlatan yanlızlığımı
Sadece senin gözlerin olmalı-
Dertmiş, gammış, kedermiş
Yaşamak vardı avuçlarında
-Sensizliğe isyan-
Görebilmek vardı her an
Ayyüzünü
Ve yaşayabilmek doyasıya
/seni ve senliliği
Kaybolduğunda bütün hülyaları zihnimin
Aklıma giren tek sen
Yandığında bütün kainat özleminle
Zihnimde dolanan tek sen
İzbelerde kaldığımda
Koptuğunda kızılca kıyameti ruhumun
Beni kurtaracak el olmalısın
Dönse bile bütün herkes sırtını
Bana dönecek yüz olmalısın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!