- Filistinli çocuklara -
Sen ağla, sen ağla Filistinli kız,
Zalimleri gözyaşların boğacak.
Bu karanlık devir geçmez sancısız,
Güneş senin gözlerinden doğacak...
Gurbet eller, içimize sinmiyor.
Her yere vatanım, sılam denmiyor.
Kalbinin attığı toprakmış vatan.
Sanki kırık gibi kolun, kanadın.
Kapansam kabrine şanlı ecdadın.
Böyle gül görmedi, aşkın bahçesi,
Serin serin esen rüzgâr tutuşur.
Adınmış gönlümün dili, lehçesi,
Yanım-yörem, kıyı-kenar tutuşur.
Beni ufuklardan süzme ne olur,
Ben sokak çocuğuyum adımı bilmezsiniz.
Benimde bir dünyam var çağırsam gelmezsiniz.
Bir köprü altı bile bulamadım sürtecek.
Gece yarılarında üstümü kim örtecek?
Sen ey zaman, hayal misin, düş müsün?
Daha dün çocuktum, bugün nerdeyim...?
Sona doğru kanat çırpan kuş musun?
Dem bu dem diyerek, bak siperdeyim.
Bir çakır bakışın büyüsü mü bu?
Yüreğimi yaraladı gözlerin..
Sevginin ölümsüz türküsü mü bu?
Aşka kapı araladı gözlerin..
Söyle kim üfledi küllenen közü?
Sen ey içimdeki yaramaz çocuk
Annemin sessini duyuyor musun?
Yine kar yağıyor, hava çok soğuk,
Yoksa mışıl mışıl uyuyor musun?
Hala yüreğimde sancı çekerler,
Benlik-senlik kavgasında biz gitti...
Hep kabukla oyalandık, öz gitti...
Hayâsından kızarırdı gül gibi,
Yüce Dost’u hatırlatan yüz gitti...
Zaman boynumda kement ötelere kur beni.
Her halimde gariblik hangi dost okur beni.?
Bir uslanmaz gönlüm var taştan taşa vur beni.
Rüzgar alıp götürsün göklere savur beni.
Bir insan kırk yılda gül olur açar,
Bu eşikte yatan bizim Yunus mu?
Kendini bilmezde dağlara kaçar,
Nefse kement atan bizim Yunus mu?
Buğday mı, himmet mi sorma hünkarım,?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!