Servet Yıldırım Şiirleri - Şair Servet ...

Karşı duran yüce dağlar
Boran gider geri dönmez
Zamanında yol alanlar
Kervan gider geri dönmez

Bilinmez ki dünya hali

Beni gurbet ele saldı,
Başlık parası parası.
Beni taştan taşa çaldı,
Başlık parası parası.

Gidiyo'm hâlim n'olacak?

Ben halk ozanıyım sazım, sözüm var
Çalarım söylerim ilham geldikçe.
İçim rahat değil yanar közüm var,
İnsanlık peşine koşup yeldikçe.

Halkıma yapılan zulümden bıktım,

Şu âlemin masum yüzlü güzeli,
Mail oldum, çakır gözüne senin.
Dolanıp peşinde gezdim gezeli,
Yandım ateşine, közüne senin.

Gece gündüz daldım hayale, düşe

Ezanlar okundu camiye vardım
Kızılbaş görenler onmaz dediler
Duymazlıktan geldim içeri girdim
Kızılbaş cemate konmaz dediler

Hoca vaaz verdi gaybete attı

'Bu dünya yalandır' derler inanma!
Bilmeden o haltı yiyen yalandır.
Ahrete güvenip boşa donanma!
Ecel gömleğini giyen yalandır.

Asırlardır dünya yerinde durur,

Nazlı yâr gurbete gittin gideli,
Baykuş misâliyim yuva bekliyom.
Hayli zaman oldu yolcu edeli,
Sabrım tükendikçe sabır ekliyom.

Varıp kavuştun mu güzel kızıma?

Beni mest eyledi gördüğüm rüya,
Hakikat gibiydi, sanki düş değil.
Geçmişi yeniden yaşadım güya,
Umut amma, olur iş değil gibi.

Gök yüzünde kuşlar gibi dönüyom,

Bir yavru yolladım gurbet iline,
Emaneti sana Bozatlı Hızır!
Taş değdirme ayağına eline,
Emaneti sana Bozatlı Hızır!

Daha küçük henüz on beş yaşında,

Dövüştüm yâr ile 'söz etme' diye,
Yavrumu beline sırtladı gitti.
Diz çöküp yalvardım 'dur gitme' diye,
Cesedim çiğneyip atladı gitti.

Şu koca dünyada yalınız kaldım,