Bir Ben
Bir Benmiyim testereye sürülen kütük
Dert ortağı yıldız ve ayın.
Yanan ateşi güneşin,
Kimsesiz gecenin seyyahı benmiyim?
Gözsüz görüyorum hakikatı
Bende sır oldu yanlızlığım
Kimse anlamaz derdimden
Seversen onu inceden
Halktan kaçmak ne zor
Bu benmiyim bıçak sırtında duran
Aşk ateşinde her daim yanan
Ey kalbim gün bugün uyan
Aşkına doyasıya yanmak isterim
Benmişim seni seven ötesiz
Gözyaşı, sevda ve aşk
Sensizlik budur işte
Mutluluk, huzur ve aşk
Senlilik budur işte
Hatıralar, zaman ve sen
Gözlerimin önünden süzülen
Bir kaç damla yaş kaldı senden bana
Sensizlik korkusu çöktü içime
Duraksadım hayallerimden
Kendimi vurdum İstanbul'un
Savrulur yapraklar gönlüme son bahar gelince
Zamansız tadarım sevdayı acısıyla tatlısıyla
Sessizliği ve sadeliği ararım
İstanbul'un bitmek bilmeyen çilesinde
Yaşarım sevdaları ölümüne kadar
Sensizim şimdi
Kuru bir yaprağın dalından düşmesi gibi
Düştüm bilinmezlerin peşine
Boş bir odadan farkı yok benliğimin
Sensizim şimdi
Kalp kırılır, Gönül vurulur
Bana niçin Sual sorulur?
Gam üstüne gam vurulur
sanmayın sevdam durulur
Bir yaz sabahı sen yoksun
Kaybettim seni güneşin karanlığında
Yanlızlık delik deşik etti sevdamı
Sıcak bir yaz sabahı ve sen yoksun
Adlarımızı kazıdığımız ağacın altındayım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!