Servet ödemez Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Bir yoksul kalbine girmemiş isen,
İtibarlar seni insan edemez.
Kalp kazanmak sırdır, ermemiş isen,
Sırrına ermeyen, insanım demez.

Mal ve mülk tükenir baki kalamaz,
Ölmüş kişi mülke sahip olamaz.
Yaşar, murat alır, ölür alamaz,
Çünkü, iskeletler bir şey yiyemez.

Çırılçıplak gelir, kefenle gider,
Bunu bilir ama kötülük eder.
Kuru kibiriyle boş dava güder,
Halbuki üç tane davar güdemez.

İnce fikir olmaz kaba kişide,
Bulaşan bir derttir düşmüş eşi de.
Dertleri çoğaltır, haram işi de,
Dünyayı dolansa öte gidemez!

Velhasılı kelam, işin çilesi,
Çileyi zevk eder şeytan hilesi.
Durmuş oğlu insan, şunu bilesi,
Kırık kalp borcunu, servet ödemez.