Ne yokluklar ne zorluklar ne de durmaz sancılar
Ne yağan kar ne sıcak Dar ne de fırtınalar
En büyük belam Sensin
O göze kurban ismim
Can feda tenim cismim
On kuruş etmez kodaman
Dışı altın içi saman
Merkebe altınla yükü
Bindirmişler, deh o zaman
Dengesi şaşmış dünyanın
Dün gece kabus gördüm
Sen gittin bende öldüm
Sen Gittin ben ardında
Düştüm bu canım zorda
Bir bakmadın arkana
Ufacık hayallerim yeterdi bana
Birsen olsan yanımda olmadın ama
Sen gittin ben yittim tükenip bittim
Bu Eller bu gözler ardından bekler
Geri gel her bedel borcum olsun gel
Duygularım karmakarışık
Düzlükte uçurum gibi
Aşığım sana çok aşık
Yüzünden öpen ışık gibi
Ufka bakarken mehtapla
Düzgün giden doğru giden hiçbir şey yok, bir şey yok hayatımda
Birsen vardın sende Yaktın yitip gittin, yokluğun
Hayatımda
Neden Allahım neden
Seviyorum görmeden
Çatılardan haykırdığım
Bağır çağır ağladığım
Dört biyana isyan edip
Elde Yürek Aradığım
Dört biyana isyan edip
Elde Yürek Aradığım
Yolum kayıp vardım ıssız bir köye
Ulaştım kendini bilmez bir beye
Bir meleği vermiş Allah kız diye
Zalim baba yar etmez hiç kimseye
Görünce unutur insan derdini
Elimde olsaydı sevmek
Severmiydim seni zalim
Sözlerin zehir zemberek
Dinler miydim seni zalim
Düştüm vahim nice derde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!